Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Μπαλί.


Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Το μυστικό σου.



                                                     Πως το μπορείς και κρύβεσαι
                                                    πίσω απ, τη σκιά σου,
                                                     και δεν αφήνεις να φανεί
                                                     τι λέει  η καρδιά σου ;

                                                    Πές το λοιπόν ξεκάθαρα
                                                    τι είναι αυτό που νιώθεις,
                                                    γιατί αν αφήσεις να χαθεί,
                                                   να δείς :...  θα μετανιώσεις !!!

                                                  Μόνο δυό λέξεις φτάνουνε
                                                  να πείς αυτό που θέλεις.
                                                  Ελα λοιπόν ! Τι κάθεσαι
                                                   βουβός  και περιμένεις;

                                                 Μη  με αφήνεις στο κενό
                                                 πως να στο πώ γλυκέ μου ;
                                                 Την αγκαλιά σου  νοσταλγώ,
                                                 για να κρυφτώ ακριβέ μου !!!

                                                                   Ξανθή.
                                                                   


                                                         




Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Μπαλκόνι με θέα.

                               
                                                   Θέλω να είμαι εκεί ψηλά,
                                                   θάλασσα ν,αγναντεύω,
                                                 στα κύματα που έρχονται
                                                 τις σκέψεις μου να στέλνω.

                                                Που πότε με ορμή ξεσπούν
                                                στο ήρεμο λιμάνι,
                                                και πότε απαλά χτυπούν
                                                σα χάδι που δεν φτάνει

                                               ως τη στεριά, για να ακουστεί
                                               ο φλοίσβος που σαλεύει,
                                              κι ο ήχος του που τα αυτιά
                                               με τέχνη συνεπαίρνει.

                                              Θέλω να είμαι εκεί ψηλά,
                                             τους γλάρους να κοιτάζω.
                                             Πάνω στα άσπρα τους φτερά
                                             τα όνειρα να στάζω.!!

                                                                        Ξανθή.
                                             

Η πλάνη.

                                       
                                              Αν έλεγα  πως  σ,αγαπώ
                                              για όσα μούχεις  κάνει ,
                                             κάποτε, θα το πίστευα .
                                             Μα τώρα είναι ...πλάνη !

                                            Είναι πολύ οδυνηρό
                                            να νιώθεις πως τελειώνει,
                                           μια τέτοια αγάπη σαν αυτή,
                                            που δύσκολα ριζώνει.

                                            Ο πόνος γίνεται βροχή
                                             και η βροχή φαρμάκι,
                                           το γέλιο γίνεται θηλειά,
                                            και η χαρά σαράκι.

                                           Δεν είναι προτιμότερο
                                           να ζώ με αναμνήσεις,
                                          παρά με χίλια όνειρα
                                          και τόσες ψευδαισθήσεις;

                                                                          Ξανθή.

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Το παγκάκι. [Επωλήθη ].


Ζευγάρι στη βροχή


Πανσέληνος.


Nύχτα.


Tα σκαλάκια [Επωλήθη ].

                                                        

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Δειλινό.

                                                  

Δενδράκια. [Επωλήθη].

                                                    

Με τα φτερά του αετού.

                                            

                                                Αετού φτερά  θα ήθελα
                                                   για λίγο,να μπορούσα
                                                   να πέταγα στα σύνεφα,
                                                τα όρη  να περνούσα.

                                                   Απ,τις πλατειές  φτερούγες  μου
                                                να  σ,έβαζα  απο κάτω,
                                                 ανθρώπου μάτι  μη σε δεί,
                                                  μήτε  κακό μαντάτο.

                                                  Τους  ουρανούς  θα έσχιζα
                                                  πιο πάνω απο τ,αστέρια,
                                                   εκεί που μπόρες  δε θα'ρθουν
                                                 μονάχα καλοκαίρια.!
           
                                                   Και σαν Ολύμπιο θεό
                                                 θα σούχτιζα παλάτι,
                                                 στην  αψηλότερη κορφή,
                                                 που θάναι απο χρυσάφι.!!

                                                                                  Ξανθή.

                                                  

.

Μοναξιά.

                                                   

Ηλιοβασίλεμα. [Επωλήθη ].

                                                            

Η κοπέλα με τα μπλέ. [Επωλήθη ].

                                                 

Αφηρημένο.

                                                        

Να έρθω απόψε.

                                 
                                                                

                                                   Τι θάλεγες  να  ερχόμουνα
                                                   απόψε  βράδυ βράδυ
                                                   και στα κρυφά να σμίγαμε
                                                   σαν τα πουλιά και πάλι ;

                                                 Πές  μου το ναι΄, και γω θα 'ρθώ,
                                                  στους  ουρανούς  θα φτάσω
                                                 και με ταχύτητα φωτός,
                                                  θα τρέξω να προφτάσω

                                                μη πάρει  άλλος  τη θέση μου,
                                                 εκεί , μεσ ,την καρδιά σου,
                                                γιατί μονάχα εγώ χωρώ,
                                                δεν γίνεται μακρυά σου !!

                                                                    Ξανθή.
                                               
                                        

Το κόκκινο δένδρο.

                                                  Διαστ. 80Χ60.

Η παιδούλα. [Επωλήθη ].

                                                        

Η κοπέλα με το καπέλο.

                                                     

Το μονοπάτι προς τον Ωκεανό.

                                               

Μωσαικό.

                                                    

Σαντορίνη.

                                                       

Καπουτσίνο στη Σαντορίνη.

                                

Σαντορίνη η μαγική.

                                           

                                                Δεν έχω  στίχο για να πώ,
                                               λόγια για να μιλήσω,
                                           την ομορφιά  του τόπου αυτού,
                                           πως  να την ξεστομήσω;

                                            Δώσμου Εσύ τη δύναμη,
                                             να λυτρωθώ, να γράψω,
                                            μα τέτοια  συναισθήματα,
                                             πως  να τα υποτάξω ;

                                             Απο πού να αρχίσω
                                             και τι να σας  πώ;
                                              Το δέος των βράχων
                                             σαν τους κοιτώ ;

                                         Για ηλιοβασιλέμματα
                                     στης  Οίας τα σοκάκια ;
                                      η της  Καλντέρας τα στενά
                                      μοναδικά  δρομάκια ;

                                     Οπου γυρίσεις, οπου σταθείς,
                                     νιώθεις γεμάτος , πανευτυχής.!
                                     Θές  να μιλάς γι αυτή  τη μαγεία,
                                     μέσα σου ρέει  μια .....μελωδία.!

                                     Δεν γίνεται ν,αντισταθώ,
                                     να μην αναφωνήσω :
                                     "Πλάστη  το μεγαλείο σου,
                                      πρέπει  να το υμνήσω.!!!

                                                     Ξανθή.
                                     
                                                   

Οία -Σαντορίνη

                                                     

Χιονισμένο σπίτι.

                                                      

Επιθυμία.

                                                         
                                             
                                                       Πως  ήθελα να ήξερα
                                                 τι βλέπεις στα όνειρά σου,
                                                να ξεγλιστρούσα μια βραδυά
                                                 κάτω , απ  'τα βέφαρά σου.

                                                  Βλέπεις  φεγγάρια φωτεινά ;
                                                  άστρα να λαμπιρίζουν ;
                                                  η  γαλαξίες  μακρυνούς
                                                  που άλλη  γη ορίζουν;

                                                Ας  ήξερα αν έβλεπες
                                                θάλασσες  κι ακρογιάλια ,
                                                νησιά  που απ,τα βάθη τους
                                                μαζεύουνε κοράλια !

                                               Πως  ήθελα  να ήμουνα
                                                μέσα,  στα όνειρά σου.
                                               Μαζί να ταξιδεύαμε
                                              ψυχή μου !! Για φαντάσου !!

                                                                          Ξανθή.    

Βαρκάδα. [Επωλήθη ].

                                                              

Μωσαικό

                                                                    Μωσαικό.

Μπαλί.

                                                         

Παλιό αρχοντικό.

                                                              Παλιό αρχοντικό.

Τουλίπα. [Επωλήθη ].

                                                                Τουλίπα.

Χειμώνας. [Επωλήθη ].

                                                          Χειμώνας.

"Φωτεινή πορεία."

                                                  
                                            

                                   Εβγα φεγγάρι μου χλωμό
                                    που την καρδιά μου παίρνεις,
                                   χάραξε την πορεία σου
                                   σ,όλης της γής τα μέρη.

                                   Στίς μαγικές ακρογιαλιές,
                                στον φλοίσβο των κυμάτων
                                 εκεί ' ναι η αγάπη μου
                                 και καρτεράει νάρθω.

                                 Θα γίνω  άνεμος  να βγώ
                                 γλυκά να τη χαιδέψω,
                                 θα γίνω κόρη του γυαλού
                               να ΄ρθω να την πλανέψω.

                                    Εβγα λοιπόν φεγγάρι μου
                                   μη μου χαλάς χατίρι,
                                    στη φωτεινή πορεία σου
                                   να κάνω το ταξίδι.

                                                 Ξανθή.
                               

"Ελα μαζί μου."

                                                  Ελα  μαζί μου.

                                     Στην αγκαλιά  σου πάρε με,
                                     σφιχτά και τύλιξέ με,
                                      με τη ζεστή σου τη φωνή
                                    γλυκά, νανούρισέ με.

                                     Να νιώσω τη ανάσα σου
                                     σαν χάδι  στο κορμί μου,
                                    να πάρω απο τα χείλη σου
                                    πνοή, για τη ζωή μου.

                                   Ελα μαζί αστέρι μου,
                                  γλυκά να ονειρευτούμε
                                  και σ,άλλους κόσμους κι εποχές
                                   εκεί ν,αναστηθούμε!
                                

                                                               Ξανθή.




Το βάζο

                                                                      Το βάζο.

Χριστούγενα.

                                                                   Χριστούγενα

Ανθοδοχείο.

                                                                  Ανθοδοχείο

Τοπίο.

                                                              Τοπίο

Τοπίο.

                                                         Τοπίο