τι κρύβει η ματιά μου,
οτι μονάχα εσέ ζητά
η άδολη καρδιά μου,
τότε, θ,ανθίζαν πασχαλιές
μέσα στα περιβόλια,
θα κελαηδούσαν τα πουλιά,
επάνω κει στα κλώνια.
Αν καταλάβαινες γιατί,
εγώ είμαι εδώ σιμά σου,
γιατί σφιχτά τα χέρια μου
πλέκονται στα δικά σου,
τότε , το γκρίζο του ουρανού,
θα γίνονταν αχάτης ,
πετράδι που λαμποκοπά ,
στον ήχο της αγάπης.
Ξανθή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου